Al jaren wordt de viering van de Vlaamse feestdag in Berlaar herleid tot een bijzonder beperkt voorprogramma van de zomerse festivalavonden. Woensdag ging het gemeentebestuur nog een stap verder.

Het klopt dat de eerste 'zomerse avond' gevuld was met Nederlandstalige muziek die een breed publiek kan bekoren. Dat mag ook. Een Vlaamse feestdag moet een volksfeest zijn. Maar mag het slechts enkele minuten durende 'officiële deel' toch ietsje meer zijn dan een aankondig van de schepen van Cultuur dat het vieren van de Vlaamse feestdag niet meer gelijk staat aan wat trommelen of vendelzwaaien en dan het spelen van de Vlaamse Leeuw, terwijl intussen het binnensijpelend publiek pinten besteld en een babbeltje slaat ? Even stilstaan bij het Vlaanderen van nu, de plaats van Berlaar daarin en dat kaderen in onze Vlaamse eigenheid, waarden en normen, is toch een minimum. En ja, laat het volksfeest daarna maar losbarsten.

Laten wij het anders doen en vandaag met het uithangen van onze leeuwenvlag tonen dat we deel uitmaken van een trotse en verbonden Vlaamse gemeenschap. Met onze vlag eren we onze cultuur, onze geschiedenis en vooral: onze toekomst. Of u nu thuis bent, op het werk of ergens onderweg, laat de leeuw wapperen en geef dat signaal van verbondenheid en fierheid.